Reeënbronst
2014
Voor mij als
natuurfotograaf zijn er natuurlijk een hoop verschillende onderwerpen die je
kunt fotograferen. Zo maak ik zelf zo af en toe een reisje om een bepaalde
diersoort te fotograferen. Maar ik heb ook een paar onderwerpen die jaarlijks
weer terugkomen. Eén daarvan is in september de hertenbronst waar ik een week
verlof voor opneem om het optimaal mee te kunnen maken, nog zo één is de reeënbronst. Deze gebeurtenis blijft mij trekken en
ook dit jaar ben ik er weer meerdere malen opuit geweest om te proberen wat van
de reeënbronst op de foto te krijgen. Voor deze zomer had ik geen reis staan
dus ik kon me vol op de bronst in eigen land richten.
Ik ben een
liefhebber van het eerste (half) uur van de dag maar terwijl ik dit typ besef
ik me ook weer dat dat helemaal niet zo is want om in je vakantie bijna elke
ochtend om half 5 op te staan is helemaal niet leuk. Maar als je foto's wilt
maken in het eerste zonlicht van de dag zul je toch vroeg op moeten staan. Een
andere optie zou natuurlijk zijn om 's avonds te gaan fotograferen maar ik mis
dan toch vaak de elementen als grondmist die de setting net even mooier kunnen
maken. Ook vind ik de fotomogelijkheden voor dierenfotografie in de ochtend
beter dan in de avond. Genoeg gejammerd,
die ochtenden zijn voorbij en daar voel ik nu niets meer van.
Door met
zonsopkomst al in het veld te zijn krijg je op heldere ochtenden het mooiste
licht van de dag te zien. Het warme gouden zonlicht is er vaak maar even en ik
probeer daar optimaal gebruik van te maken. Ik vind dit soort licht het beste
tot zijn recht komen als je er tegenin fotografeert. Dus ook dit jaar heb ik
(weer) een aantal tegenlicht opnames gemaakt.
Ook heb je
van die ochtenden dat het bij aankomst helemaal dicht zit met de mist. Is
natuurlijk een prachtige sfeer maar maakt het een stuk moeilijker om de reeën te vinden. Gelukkig vond ik en bok en mijn
autofocus had na even zoeken de bok ook scherp. De zomerzon is zo sterk dat je bij
opkomst de mist in enkele minuten ziet verdwijnen.
Zelfde bok nog geen kwartier later. Zulke
ochtenden brengen zoveel sfeer met zich mee dat ik vaak ook gewoon even om me
heenkijk en geniet. Je kan altijd wel door je zoeker blijven turen maar het
meeste is daaromheen te zien.
Met de
bronst is één ding zeker, zie je een geit dan is er altijd ergens een bok in de
buurt. Ook hier zag ik de geit staan en na een kleine zoektocht vond ik ook de
bok niet ver van haar. Waar de geit nog een soort van mijn aanwezigheid af weet
laat de bok mij totaal links liggen en heeft alleen oog voor het geitje. Ook
als de geit besluit het bos weer in te wandelen probeert de bok er alles aan te
doen om dat te voorkomen en de bok jaagt het geitje recht mijn lens in. Ik had
ze kunnen aaien...
Het hoogtepunt
van deze bronst is een gevecht geweest dat twee bokken recht voor mij hadden.
Ik was al een tijdje bezig met het fotograferen van een bokje dat elke keer wat
onrustig om zich heen keek. Ik wist niet waarom maar ineens komt er uit de
struiken een andere bok aanstormen.
Snel focussen
op de aanstormende bok en ook deze had totaal geen oog voor mij. Nu niet omdat
er een geit aanwezig was maar een indringer. Maar de indringer was eigenlijk
niet van plan om heel ver weg te rennen en vlak voor me kwamen de twee tot
stilstand. Ineens klapten ze boven op elkaar. Het ging er keihard aan toe. Ik
zat (achteraf nagemeten) er 28 meter vanaf en met een 600mm is dit voor één ree
geen probleem maar 2 vechtende reeën is al snel wat krap in beeld en ik
probeerde uit alle macht de twee redelijk in beeld te krijgen.
Ik heb wel vaker
gevechten gezien maar dit was en heel dichtbij en duurde volgens mij
buitengewoon lang. Door het vele schieten raakte de buffer van mijn camera vol
en moest wachten tot de beelden op de kaart werden bijgeschreven. Dit zijn van
die momenten waar je de mooie
verkoopspecificaties uit de folder echt nodig hebt en als dan op zo'n moment je
buffer volloopt en je klik............klik...........klik hoort in plaats van
de gebruikelijke 10 beelden per seconde zou je het liefst het ding tegen de
boom willen gooien!
Zo af en toe
doken de twee half achter een bremstuikje maar ik kon nog soort van
onderstaande foto maken waar je duidelijk een pluk haar in de stangen van de
bok ziet zitten. Je zag de nekken van beide dieren ook af en toe in een houding
dat je dacht dat er wel eens doden zouden kunnen vallen. Uiteindelijk was de
winnaar bekend en de ene bok werd door de andere bok nog een eindje achterna
gezeten en was het feest over. Behalve voor mijn buffer want die had nog even
nodig om mijn beelden van een tijdje geleden bij te schrijven :).
Al met al
toch wel weer een mooie bronst gehad met een paar mooie ochtenden en aan die
ochtenden klamp ik me dan vast om er de volgende bronst weer zo krankzinnig
vroeg mijn bed voor te verlaten.
Nu op naar
de herten!
René Visser
