Weer een blauwtje gelopen

Afgelopen zaterdag om kwart voor 5 uit de veren om icarus blauwtjes te fotograferen, bij de eerste ringtonen van de wekker gelijk stijf uit m,n bed gesprongen om de icarus in al zijn ochtenddruppelgloren te kunnen vast leggen (voor de zoveelste keer) moet wel eerlijk zeggen dat als ik dus niet gelijk m,n bed uit spring petertje dus een uur later nog op bed ligt :)

eenmaal ter plaatse, zoeken zoeken en nog meer zoeken, honderden krekels maar geen blauwtjes :(
weer niet, jammer had er meer van verwacht, op de een of andere manier is het dit jaar helemaal niets in vergelijking met voorgaande jaren, maar goed het jaar is nog niet voorbij en wat nie is kan nog komen.

Toch heb ik mij goed kunnen amuseren met andere insecten, hieronder een aantal resultaten van afgelopen zaterdag.

Buitenbeentje; de uitzending

Zoals enige weken terug hier gemeldt was ik een dagje op stap geweest met een tv ploeg van RTV Oost. Hierbij het resultaat.

Kemphanen in Nederland; het kan toch nog

In mei had ik het voorrecht om via wat goede contacten te gast te zijn bij een boer die het goed voor heeft met ‘zijn’ weidevogels. Ik zeg bewust ‘zijn’ weidevogels want als een boer zo’n liefde voor deze vogels toont door zijn bedrijfsvoering er op aan te passen verdiend hij het een grote pluim wat mij betreft. Hij bemest zijn akkers alleen met droge mest en maait pas wanneer het ook qua vogels kan. Hoe dan ook; ik heb me er mijn ogen uitgekeken en ik had niet durven dromen dat dit nog kon in ons land. Tussen de 50 en 60 kemphanen waarvan de mannen in hun mooiste kleed volop aan het baltsen waren vormden mijn uitzicht. Het fotograferen er van was erg lastig omdat ik door hele kleine gaatjes die hier niet voor bestemd waren moest fotograferen maar dit zijn nu typisch van die momenten waarop de beleving het even wint van de fotoresultaten. Dan maar zoveel mogelijk schieten en na thuiskomst alsnog kunnen concluderen dat het alleszins mee valt. Een flinke serie staat inmiddels op mijn website maar hier al vast een voorproefje van deze vogels die het oh zo moeilijk hebben in Nederland.

Oeverzwaluwen

Zoals jullie waarschijnlijk al wel weten vind ik erg veel voldoening in het combineren van beschermen met fotograferen. Het vogelwerkgroep bloed kruipt waar het niet gaan kan.
Zo zag ik afgelopen week dat er een steil wandje was ontstaan bij een zandafgraving in mijn gemeente. Dat betekend in deze tijd van het jaar vaak dat er oeverzwaluwen zullen proberen hun nesten er in te graven. Het valt voor deze vogels niet altijd mee om dergelijke broedplaatsen te vinden en helemaal in Twente houdt het dus niet over met het aantal broedgevallen. Groot probleem is dat de geschikte broedplaatsen zich vaak op bouwplaatsen bevinden waar dus op dat moment gewerkt wordt. Gevolg is dat de kans groot is dat de nestwanden dus weggehaald worden op het moment dat de vogels nog aan het broeden zijn of zelfs jongen hebben. Om dit te voorkomen maakte ik ook hier een praatje met de aannemer. Deze was gelukkig onmiddellijk bereid mee te werken en de plek voorlopig met rust te laten. In de praktijk moet je dit altijd nog maar afwachten maar het is goed te horen als de intentie en begrip er is.
De aannemer gaf me ook toestemming om er een schuiltentje bij te zetten en het broedproces dus van nabij te volgen. Zo rolden daar de afgelopen dagen al vast deze foto’s uit. Hopelijk krijgt het nog een succesvol vervolg voor deze fotograaf maar vooral voor deze vogels.