Puffen in Gambia

Afgelopen week terug gekomen van een week fotograferen in Gambia. Doelstelling was het onderzoeken of er een mogelijkheid is om een reis naar dit Afrikaanse vogelparadijs te organiseren. Daarover later vast meer want nu is daar nog geen duidelijkheid over. Samen met reisgenoot en fotomaatje Rick Tibbe bivakkeerden we in een bos op de oevers van de Tanji river. Een fraai gebied met alleen daar al vele vogelsoorten. En apen maar die waren hier zo schuw dat hun aandeel beperkt bleef tot het wekken van ons door smorgens heel vroeg met een enorme knal op het dak van ons verblijf te knallen. Onder een brandende zon die de temperatuur liet oplopen tot zo’n 36 graden bezochten we een aantal goede vogelgebieden. Het was een vreemde gewaarwording om op een dag waarop je smorgens nog puffend stond te fotograferen thuis te komen in een land wat gebukt gaat onder een ouderwetse winter. 45 Graden temperatuursverschil op een dag; oef!

Van foto’s bewerken gaat het de komende tijd waarschijnlijk niet komen maar op de terugweg heb ik in het vliegtuig de laptop er even bijgepakt en alvast een aantal foto’s bewerkt. Voor de echte kwaliteit en een compleet verslag moet je dus helaas nog even geduld hebben maar hier al vast een indruk van de eerste twee dagen.

Storing op de website

Zoals u wellicht gemerkt heeft had mijn website twee dagen te kampen met een vervelende storing. Normaal gesproken zijn hier webmasters voor die je dan helpen maar zo niet het bedrijf wat mijn site geleverd heeft. Via allerlei omwegen en behulpzame collega's staat de site zelf nu weer online maar ik kan er helaas nog geen updates of wijzigingen op doorvoeren. We werken hard aan een oplossing. 

Grote bonte…gaai

Ik maak met enige regelmaat gebruik van zogenaamde set-ups. Zeg maar plekken waar je regelmatig dieren verwacht en die plek dan enigszins naar je hand zet. Dat klinkt wellicht heftig maar in de praktijk betekend dit niet meer dan een vetbol niet aan een takje hangen maar in een holte van een boom drukken. Zo deed ik dat ook met dit berkenstammetje. Het leek me leuk om een grote bonte specht te fotograferen tegen deze ‘boom’ geplakt. Maar ja, de specht kwam die dag niet en natuurlijk staat nergens dat andere vogels er niet van mogen snoepen. Of het helemaal natuurlijk is kun je je dus afvragen maar een leuk beeld is het wel. Toch?

Nikon D300s; Sigma 300-800 mm; iso 250; f5,6; 1/125 sec; -1/3


Meer gaaien op mijn website

Een kijkje achter de kranen-schermen

Zoals jullie hier hebben kunnen lezen ben ik afgelopen najaar intensief met de kraanvogels in Duitsland bezig geweest. Ik had toestemming om wat plekken te betreden die anders niet toegankelijk zijn en dat geeft natuurlijk meer mogelijkheden dan normaal. Op mijn website heb ik al de nodige beelden geplaatst maar nu wil ik even een kijkje achter de schermen geven.


Overdag was het een kwestie van observeren om er achter te komen waar de dieren s’morgens landen om te fourageren. S’nachts slapen de vogels in de natte veengebieden om bij het eerste ochtendlicht weer massaal op de wieken te gaan richting de akkers in de omgeving. Meestal zijn dit maïsakkers die net geoogst zijn en dus voldoende voedsel bevatten. Het zijn de minst fotogenieke plekken dus vandaar dat ik ook erg blij was met een locatie waar ik ze in een oud veengebied trof. Zie de foto’s hier eerder en op mijn website.

Uiteindelijk vond ik een maïsakker waar veel water in stond en daardoor dus al een heel stuk fotogenieker werd. Elke ochtend zag ik hier een grote groep kranen zitten en besloot dus ook dat dit de plek zou worden. Met wat materialen uit de omgeving maakte ik een camouflagehutje vanwaaruit alleen mijn lens nog zichtbaar zou zijn. Kraanvogels zijn enorm schuw en zien alles dus dit moest even nauwkeurig gebeuren. Een klusje waar je al snel twee uurtjes mee zoet bent.

 

Volgende ochtenden om vijf uur op en na het ontbijt op pad. Ik slaap altijd slecht zodra mijn gevoel op succes groot is en dat was nu dus ook het geval. Voordeel is dat er van verslapen geen sprake is.


In het pikkedonker heb je echt navigatie nodig om de juiste plek terug te vinden. Onderweg zie ik twee vossenogen in de koplampen van mijn auto oplichten. Ik zie echter ook dat er een dichte mist hangt; dat is even een tegenvaller. Bepakt met hoofdlamp, fotospullen, warme koffie, een pak brood en warme kleding leg ik de laatste meters te voet af en neem ik plaats in mijn nieuwe hutje. Het is goed koud dus ik maak dankbaar gebruik van de foto-zitzak; heerlijk zo’n ding.

Om kwart over zeven klonken de eerste trompetter geluiden uit de richting van het veen en niet veel later, het is nog donker, komen de kranen overgevlogen. Het duurde echter niet lang of een tweetal kranen land vlak voor mijn tentje gevolgd door naar schatting 300 andere exemplaren. Ik kan je verzekeren dat dit momenten van kippenvel zijn. Maar ja, ook op het moment dat het licht begon te worden bleef die mist me parten spelen. Wat vreselijk zonde. Zit ik eindelijk eerste rang met kraanvogels tot op tien meter voor mijn lens; heb ik mist. Natuurlijk is dit mooi voor wat sfeerbeelden maar die heb je wel een keer.

Evenzogoed was het genieten die dag en heb ik met de D300s ook wat filmpjes gemaakt om een indruk te krijgen van de sfeer.  Zo heb ik een aantal dagen in dit hutje doorgebracht en hoewel er de nodige mooie foto’s uit zijn gekomen was er niet meer zo’n massale drukte voor de deur dan deze ochtend.

Meer beelden nu op mijn website.

Wat te doen met het korhoen; Hendrik weet het

Het gaat niet goed met het korhoen in Nederland. De Sallandse heuvelrug, een gebied op korte afstand van mijn woonplaats, bezit de laatst over gebleven populatie korhoenders van ons land. Ik schreef er al eens een artikel over voor Grasduinen; nog steeds krijg ik er reacties op. Reacties waaruit blijkt dat iedereen zo zijn mening over deze vogels heeft.

Om een indruk te krijgen. In de zestiger jaren leefden er in ons land nog zo’n 1500 hanen, in 1976 werden er nog 400 geteld en afgelopen jaar, schrik niet, nog 7 stuks. Vele onderzoeken, congressen, overlegorganen, discussies en beheersmaatregelen ten spijt; het lijkt er nu echt op dat we de komende jaren helaas definitief afscheid van deze fraaie vogels moeten gaan nemen. En fraai zijn ze. Als klein kind ging ik met mijn opa en vader naar de Borkeld bij Markelo om daar op vroege ochtenden naar de balts van de korhoenders te kijken. Sinds die tijd heb ik een zwak voor deze dieren en deed ik vele pogingen ze te fotograferen. Met succes gelukkig.

Tijdens mijn lezingen en andere bijeenkomsten komt het probleem korhoen dus elke keer weer aan de orde. De meningen zijn verdeeld van ‘alle vossen en haviken opruimen’ tot ‘alles op alles zetten om de soort te behouden’. Weer anderen opperen de mogelijkheid om als laatste redmiddel dan maar korhoenders uit Scandinavië op de Sallandse heuvelrug los te laten.  Was het maar waar dat het zo simpel was. Maar goed; ieder zo zijn mening. Ook mijn plaatsgenoot Helligen Hendrik roert zich nu in de strijd en heeft een duidelijke visie op het geheel. Ik moet er wel bij zeggen; Hendrik is nogal eens humeurig en kan helaas geen ‘Algemeen Beschaafd Nederlands’ praten. Je zult dus even door zijn Twentse tongval heen moeten luisteren maar dat gaat je naar een paar keer opnieuw geluisterd te hebben vast wel lukken. Zijn mening wordt hier in het dorp, en eigenlijk heel Twente,  altijd zeer gewaardeerd dus onder het motto ‘gelukkig hebben we mijn foto’s nog’ nodig ik u graag uit even naar Helligen Hendrik te luisteren. Bezoek daarna ook even zijn website; het is de moeite waard.

Klik hier voor het fragment.

Reizenprogramma in nieuwsbrief

Velen van jullie zullen inmiddels wel weten dat het organiseren van natuurfotoreizen een belangrijke tak van mijn werk is. Zo aan het eind van het jaar zijn veel natuurfotografen aan het zoeken naar een leuk fotouitstapje en wat is er dan handiger dan alles nog even op een rijtje te kunnen bekijken. Daarom staat er op mijn website nu in de vorm van een nieuwsbrief een overzicht van hetgeen er de komende tijd mogelijk is.
Volg deze link.

Daarnaast nog een ander nieuwtje want mijn eigen natuurfoto kalender 2011 is verschenen.
Het handige van deze kalender is dat hij naast mijn beste foto's een kalendarium bevat waardoor hij zowel als afspraken- als verjaardagskalender gebruikt kan worden. Haal hem in huis zou ik zeggen.
Hij is zowel bij mij als bij CameraTools.nl verkrijgbaar.

Kranentijd - wintertijd

Een groepje van 20 kraanvogels vloog vandaag over mijn huis in Twente. Hoewel ik de afgelopen weken veel tussen tienduizenden kraanvogels op en rond het Diepholzer Moor in Duitsland heb gezeten voelt dit toch heel bijzonder. Op hun trek van het noorden naar het zuiden dwalen ze soms een beetje van hun gangbare treklijnen af en komen dan over het oosten van het land. Meestal hoor ik ze dan snachts trompetterend over komen maar vandaag dus overdag. Voor mij een aanwijzing dat de voorspelde kou er nu wel eens echt aan kon zitten te komen. De schitterende vogels kiezen het luchtruim en trekken dus nog een stukje verder zuidwaarts. Ik heb in elk geval weer van hun aanwezigheid in Duitsland genoten en laat jullie graag mee genieten van de beelden van afgelopen week. Binnenkort volg nog meer en op mijn website is nu ook al wat meer te zien.

Herfst…daar ga je

Ik denk dat we van een mooie herfst kunnen spreken. De bossen kleurden weer schitterend en paddenstoelen waren er in overvloed dit jaar. Helaas aan beiden niets te veel toegekomen helaas maar er van genieten kan natuurlijk ook zonder fotograferen.

Met de zware regenval en storm van de laatste dagen is het meeste blad wel van de bomen geslagen. Ook dat moment geeft weer mooie fotomogelijkheden; vooral daar waar stromende beken het blad meevoeren en hier en daar voor schitterende kunstwerken zorgen. Een korte serie van foto’s welke ik hier van heb kunnen maken.

Hebbes !

Al jaren organiseer ik de zeevogelreizen naar de Britse Farne eilanden en Bass Rock en steeds weer kriebelt het dusdanig dat ik zelf ook mijn spullen meeneem en aan het fotograferen sla. Wat de papegaaiduikers betreft deed ik dat eigenlijk nog maar om een reden; het vastleggen van het eeuwige gevecht van deze vogels met hun belagers.
Papegaaiduikers komen alleen aan land om te broeden en dat doen ze in oude konijnenholen op de zandige gedeeltes van de eilanden. Zodra de jongen geboren zijn worden ze gevoerd met zandspiering welke door de razendsnelle vogels gevangen worden op zee en vervolgens naar het nest gebracht worden. Onderweg naar dat nest worden ze echter opgewacht door kok-, zilver- en mantelmeeuwen die met zwaar geweld proberen de visjes van de papegaaiduiker afhandig te maken. Het is echt ongelooflijk om te zien hoe snel en hoe hardhandig het er hier aan toe gaat. Dermate snel dat het fotograferen er van mij nog nooit gelukt was; tot dit jaar dan.
Elke keer bleef ik maar aanvliegende vogels volgen in de hoop dat het allemaal een keer op zijn plek zou vallen. Zo ging het ook hier want pas tijdens het fotografen kwam de zilvermeeuw mijn zoeker binnen vliegen en kon ik nog net twee foto’s maken. Je begrijpt dat je dan even heel blij wordt als je het resultaat bekijkt. Let vooral ook eens op de indringende blik van de belager.
En dan nog meer goed nieuws; de aanval mislukte…









Meer op de website.

Drieteenmeeuw

Door de aanhoudende drukte heeft het bewerken van mijn foto’s grote achterstand opgelopen. In verband met het aanstaande lezingen seizoen ben ik de bestaande presentaties aan het updaten met niet beeld en zo komt er nog weer eens wat boven drijven. Zo ben ik nu bezig met de zeevogelreis van afgelopen zomer naar de Farne eilanden en Bass Rock. Vandaag de drieteenmeeuwen bewerkt en aan de database op we website toegevoegd. Natuurlijk laat ik er hier ook even graag een paar zien.

paddo trip

Na druk druk druk, heb ik weer een gaatje kunnen vinden in mijn hectisch bestaan van altijd maar bezig zijn en dan nog niet eens voor mijzelf.

Paddenstoelentijd is inmiddels alweer even aan de gang en ook ik ben, net als fotograferend Nederland, weer een aantal keer op pad geweest om deze buitengewoon grappige stoeltjes op de gevoelige plaat te zetten. De padden ontbraken maar de stoelen heb ik wel gevonden, en niet 1, niet 2, niet 3 maar wel honderden bij elkaar. Ik heb er geen overzichtsfoto van omdat het eerder leek of iemand een paar honderd verpakkingen van de bioderij had leeggeschut. En dus niet echt spannend om een foto van te maken, maar per stuk werd het echter wel interessant

In ieder geval een schitterende plek om zeker nog een aantal keer terug te komen en dan hopelijk zonder zenuwachtige telefoontjes met waar blijf je nou :)

Helaas heb ik totaal geen weet van wat voor soorten het zijn, ik moet meestal even raad vragen aan mijn NFD club genoot Wiggele de Haas die werkelijk elke snotterige schimmel en pannekoek bij naam kent, ook makkelijk voor degenen die een leuk soort ontdekt hebben en het niet bij naam kennen, even op de site van Wiggele kijken en je weet het, wil je een lezing? ook even aan Wiggele vragen, het kan allemaal :)

hieronder een aantal fotos van paddenstoelen die ik de afgelopen week gemaakt heb.