Ruben en zijn landschappen.

Het is al weer een tijdje terug dat Ruben Smit een fototransportkar en een rijstzak bij mij bestelde. Tja, Ruben is een allround natuurfotograaf en zal ook de nodige spullen mee te sjouwen hebben. En hij kan dan wel een gezonde sterke vent zijn; steeds die rugzak op en af gaat je ook niet in de koude kleren zitten. Ik zie Ruben als een van de beste natuurfotografen in ons land; das geen opmerkelijke stelling van mij gezien het feit dat hij in 2005 gekozen werd tot ‘BBC Wildlife Photographer of the year’ in de categorie ‘diergedrag’. Dan kun je wat dus.
Zijn bestelling was voor mij reden om eindelijk eens een voornemen van mij in de praktijk te brengen door een van zijn boeken; ‘Nederlandse landschappen’ bij hem aan te schaffen.
Landschapsfotografie zie ik als een van de moeilijkste takken van sport dus daar valt nog wel het een en ander van op te steken. Nou, meer dan dat kan ik wel stellen. Wat een heerlijk boek is dit zeg.
Op de voor Ruben zo bekende wijze worden de diverse natuurgebieden in ons land en de daar door hem gemaakte foto’s stap voor stap besproken. Niet alleen qua techniek maar ook wanneer je waar moet zijn. ‘Leer het landschap te voorspellen’ was al een van de speerpunten in mijn eigen landschapspogingen en Ruben bevestigd dat. Zo maken mist, wolken en rijp de foto’s vaak spannend en dynamisch maar om die foto’s te verkrijgen komt meer kijken dan
op de goede gok een ochtend vroeg je nest uit te gaan.
Kortom; dit boek is een echte aanrader voor iedereen die wat meer over landschapsfotografie wil weten. Trouwens; alleen al voor de foto’s zelf zou je hem aanschaffen.

Natuurfotografie in de praktijk. ‘Nederlandse landschappen’. Uitgeverij Tirion Natuur. ISBN 978-90-5210-676-2. Ook te bestellen bij Ruben zelf via www.rubensmit.nl

Geen lepelaars maar kluten

Het was kwart voor vier in de ochtend toen ik mijn ogen eerder open deed dan de wekker zijn mond. ‘Dat is mooi meegenomen’ dacht ik en besloot de slaap uit mijn ogen te wrijven en op pad te gaan. Ik was van plan een hernieuwde poging te doen om lepelaars bij mooi opkomend licht te fotograferen. Vorige week mocht het niet echt lukken en ik had de laatste dagen al veel mooie foto’s gezien van lepelaars voor de hut in de Oostvaardersplassen.
Op de donkere wegen naar Lelystad kom ik al twee vossen tegen dus het begin van een mooi dagje natuurbeleving is goed. Als ik om kwart voor zes, het is nog schemerig, voorzichtig de vogelkijkhut ‘de Kluut’ in loop en constateer dat ik de eerste ben staan er drie lepelaars tussen de vele grauwe ganzen. Echter vlak na die constatering leken ze tegen elkaar te zeggen; ‘zo, Han is er eindelijk, kunnen wij weer weg gaan’ want alle drie tegelijk vlogen ze op. Middelveer omhoog en wegwezen hier zullen ze gedacht hebben!
Nou, zit je daar met je goede gedrag en slaperige ogen; het mooiste licht van de wereld en louter grauwe ganzen voor je neus. Ook mooi maar toch.
Ik hield goede hoop want bedacht me dat ze vrij snel terug zouden komen maar helaas; het zat er deze ochtend niet meer in. Gelukkig kwamen er echter nog wel een stel kluten aanvliegen en laat ik dat nu een van de mooiste steltlopers vinden. Ze komen niet al te dicht bij en zijn wat onrustig maar het heeft in elk geval weer wat leuke plaatjes opgeleverd.
Hier een daarvan; de rest vind je op mijn website.

Steenuil onder de douche

Wim Smeets, vogelliefhebber, videofilmer en fotograaf, filmde onlangs een steenuil die zich in de regen douchet. Echt leuk om dit staaltje vogelgedrag even te bekijken. Overigens is hier ook een filmpje over een oeverzwaluwenwand te zien.
http://www.vogeljaar.nl/youtubetest.shtml

Zand in de ogen

Vandaag dit jonge kikkertje even gevolgd in zijn pogingen een eigen leefgebied te zoeken. Het was bezig een enorme afstand te overbruggen over een groot zanddepot. Juist ja; veel zand dus en dat valt niet mee met zo'n klevend en klein lijf. Een leuk gezicht is het echter wel.

Artikel Grasduinen

In de, overigens weer erg fraaie, nieuwe Grasduinen staat deze maand een artikel over een fietsroute in Twente. Voor deze reportage ben ik met redactielid Daniël en Martin Beumer als bedenker van deze en andere fietsroutes een dag op pad geweest. Fietsen op een bloedhete dag en in de tussentijd foto's van het gebied en wat er in het gebied te zien is maken. Bloed, zweet en tranen maar leuk om het resultaat nu terug te zien. Op de foto een deel van het artikel.

Soms

Soms werk je mee aan dingen waarvan je jezelf achteraf nog eens achter de oren krabt.
Ik werd gebeld door iemand van Dagblad Tubantia. Ze wilden een videoreportage maken voor op hun website over het hoe en waarom van de toename van ijsvogels in Twente. Van mij wilden ze graag die vraag beantwoord zien. Leuk natuurlijk dus na wat voorwaarden gesteld te hebben al de volgende dag op pad. De opnamen verliepen redelijk en het viel me op dat alles er ineens op moest; er hoefde niets overnieuw gedaan te worden.
De volgende dag het resultaat op internet bekeken; een diepe zucht was volgens mij mijn enige reactie. Men blijkt er een jolig filmpje van gemaakt te hebben waar maar weinig nieuwswaarde van uitgaat. Ik zie de verkeerde beelden onder gesproken teksten en heb het verder maar niet over de speurtocht naar ijsvogels van de dame zelf. Het zal wel de moderne manier van televisie maken zijn vrees ik.
Wie echt wil kan het filmpje op deze link bekijken.

Bekvechten

Afgelopen woensdag met een medefotografe de Oostvaardersplassen bezocht. Voor de hut ‘de Kluut’ zaten twee lepelaars wat voor zich uit te suffen, een groepje kluten en een grote groep grauwe ganzen. ‘Hier zijn ze in elk geval veilig’ bedacht ik me nog even; de grauwe ganzen dan.
Er zat dus in elk geval iets maar om het mooi te kunnen fotograferen was het allemaal toch wat te ver weg. We besloten dus naar de lepelaarsplassen, aan de andere kant van de Oostvaardersplassen, te gaan. Het is een aardig stukje lopen maar meestal is daar wel iets te beleven. In ons geval konden we genieten van de baldadige aalscholverjeugd. De intussen lang en breed uitgevlogen jongen zaten elkaar het leven zuur te maken teneinde gebruik te kunnen maken van de slechts enkele takken die boven het water uitsteken. Het zijn immers de ideale plaatsen om het verenkleed weer op te laten drogen. Tja, aalscholvers, door velen gehaat maar door even zo velen geliefd omdat het hoe dan ook mooie vogels zijn.
De serie van deze dag is te vinden op mijn website.

Klein spul

Het is zomer dus het fotograferen van vogels staat even op een laag pitje; ook wel eens lekker maar je mist het erg snel moet ik zeggen.
Maar nu is het natuurlijk wel de tijd voor het kleine spul; macrowerk dus. Als je er oog voor hebt is dit een zeer bijzondere wereld; een wereld van detail. Met hulp van een externe flitser die gedragen wordt door een speciale flistbeugel zodat ik het licht precies op de goede plek van mijn onderwerp kan laten vallen ben ik op pad geweest.
Op mijn website staan een aantal resulaten maar deze wil ik jullie al vast niet onthouden. Niet alleen wij hebben last van de warmte. Deze gewone wesp veegt het zweet even van zijn voorhoofd. Of bedenk ik nu zelf een mooi verhaal bij deze foto?

Bronst

Van 21 t/m 26 september aanstaande organiseer ik een reis voor natuurfotografen naar het bekende Jeagersborg in Denemarken. Dit park staat bekend om zijn uitzonderlijk goede mogelijkheden om de bronst van de edelherten te volgen en te fotograferen. De reis staat open voor maximaal 10 deelnemers en inschrijving gaat in volgorde van opgave. Meer informatie is te vinden op mijn website.